Typografia jest po prostu układem typu, aby ułatwić komunikację. Jako rzemiosło istnieje od setek lat, ale forma sieciowa jest wciąż bardzo wczesna - bez wątpienia typografowie za dekadę będą sapać z powodu braku miękkiego łącznika lub półprzestrzeni.
W Internecie typografia w dużej mierze wynika z jej ograniczeń. Po prostu nie mamy kontroli, którą typografowie druku uważają za pewnik. Aby stworzyć dobrą typografię w Internecie, musisz uzyskać podstawowe informacje, ponieważ podstawowe informacje są dostępne.
Niestety, jeśli zdecydujesz się na "typografię" w Google, szybko przekonasz się, że w sieci jest słaby porad, które doprowadzą cię do gorszej pracy. Zebrane tutaj są niektóre z najgorszych mitów, które znaleźliśmy pod postacią porady, i powody, dla których powinieneś je ignorować.
Istnieje wiele mitów odnoszących się do szeryfów i sans-serifów oraz ich preferowanych ról w projektowaniu. Najczęściej powtarzanym jest, że sans-serifs działają lepiej na ekranie, ponieważ szeryfy mają zbyt dużo szczegółów, aby renderować się dobrze w pikselach.
Wada z tym argumentem polega na tym, że ludzkie oko nie czyta poszczególnych liter, skanuje kształty słów; kształty słów, które szeryfy pomagają tworzyć. Chociaż prawdą jest, że wiele szczegółów zaginęło w czcionce wyświetlanej online w punkcie 16 lub niższym, dotyczy to zarówno szeryfów, jak i bezszeryfowych. Gruzja,Officina Serif, i Sabon są doskonałym wyborem dla tekstu na ekranie i wszystkie są szeryfami.
Po wybraniu kroju pisma określ, czy został on zaprojektowany do pracy, którą masz na myśli, sans-serifs i szeryfy są dostępne dla prawie każdego zadania i wykonują mniej więcej tak samo dobrze, jak siebie nawzajem.
Każdy, kto studiował typografię, będzie świadomy skali typograficznej. Działa w ten sposób: 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 14, 16, 18, 21, 24, 36, 48, 60, 72. Opracowany w XVI wieku jest nadal używany w większości zastosowań projektowych.
Słyszałem, że niektórzy bardzo szanowani projektanci nazywają to muzykalną skalą wizualnego projektu, a odejście od niej jest równoznaczne z odgrywaniem bum note. Jednak, aby rozszerzyć tę logikę, ograniczenie naszego rozmiaru do skali typograficznej jest równoznaczne z odtwarzaniem muzyki wyłącznie w skali C-dur; pocałuj na pożegnanie swoje rekordy Dizzy Gillespie.
Używanie skali typograficznej z pewnością pomaga w tworzeniu hierarchii wizualnej, ale używanie skali typograficznej jest "regułą" pozostałą po tym, gdy czcionki były rzeczami fizycznymi, a wariacja kosztowała pieniądze.
Co więcej, z rozbieżnymi pomiarami w różnych czcionkach - 18pt Gill Sans nie ma tego samego rozmiaru co 18pt Minionki - wprowadzenie drugiej czcionki normalnie łamie skalę.
Skala typograficzna jest doskonałym narzędziem do rozpoczęcia projektowania układu, ale nigdy nie pozwól, aby matematyka dyktowała twoje prace projektowe.
Zadaj sobie pytanie: "Dlaczego typografia powinna być niewidoczna?" Odpowiedź brzmi: ta typografia (lub ogólnie projekt), która zwraca na siebie uwagę, odciąga uwagę od tematu.
Podobnie jak w przypadku wielu mitów, ta zawiera ziarno prawdy: wielka typografia jest niewidoczna podczas projektowania w celu przedłużenia czytania. Nie ma wątpliwości, że gdybyś czytał Moby Dicka, odszedłbyś na stronę 4, gdyby został ustawiony w Futura.
Jednak rozszerzone czytanie jest rzadkie w sieci, a rola typografii częściej obejmuje wzmocnienie marki.
Najbardziej znanym przykładem projektanta łamiącego tę zasadę jest układ Davida Carsona z roku 1994 dla magazynu Ray Gun, w którym ustanowił on cały wywiad z Bryanem Ferry w Zapf Dingbats. Często cytowany jest jako zły projekt, ponieważ słowa Ferry'ego nie zostały przekazane czytelnikom czasopisma (w rzeczywistości zostało ono przedrukowane w całości na tylnych stronach magazynu). Jednak ani Ferry, ani jego lojalni fani nie byli klientami Carsona; jego klientem był magazyn Ray Gun, który miał buntowniczy wizerunek do utrzymania; Dwadzieścia lat później nadal jest to kontrowersyjna kwestia, nazwałbym to pracą.
Lekcja polega na tym, że aby podejść do projektu typograficznego, musisz najpierw ustalić swoje cele. Jeśli projektujesz blog, to tak, czytelność - a więc i niewidzialność - będą kluczowe dla twojego projektu, jednak dla ogromnej większości komercyjnych stron internetowych wzmocnienie marki i cechy ekspresywnej typografii są znacznie bardziej wartościowe.
Ten mit wyrósł z łatwością, z jaką aplikacje projektowe pozwalają nam zmieniać czcionki. Biorąc pod uwagę fakt, że łatwiej jest zmieniać czcionki, niż zmieniać się na czele, wybaczono ci myślenie, że warto to robić.
Jeśli jednak przełączasz czcionki ", aby zobaczyć, jak to wygląda," nie zauważyłeś tego. Wysokość linii, śledzenie, kontrast i miara, et-al, są twoimi projektami i są zależne od wyboru kroju pisma.
Czas zmiany czcionek to 9.15 dnia pierwszego. Wykonaj to poprawnie, a następnie przejdź dalej. Jeśli ponownie wybierzesz czcionkę po wprowadzeniu całego układu, najprawdopodobniej musisz zacząć od zera.
W większości ludzi żyjących w społeczeństwie kapitalistycznym istnieje nieodłączna nieufność, mamy tendencję do zakładania, że wszystko ma wartość pieniężną, a wszystko, co jest oferowane za darmo, nie ma żadnej wartości.
Byłbym pierwszą osobą, która w razie potrzeby wydłuży kartę kredytową na pięknym zestawie czcionek, ale często nie jest to konieczne. Sposób, w jaki ludzie decydują się na zarabianie na swoich firmach, jest bardzo zróżnicowany online. Na przykład nie jest niczym niezwykłym znalezienie odlewni, która oddaje zwykłe czcionki krojów pisma, a jednocześnie pobiera premię za "profesjonalne" czcionki, takie jak małe warianty. Często można także znaleźć duże korporacje, takie jak Google i Mozilla, które rozdają korporacyjne kroje pisma za darmo.
Z pewnością prawdą jest, że wiele darmowych czcionek jest słabych, ale podobnie widziałem czcionki wycenione na setki dolarów, których bym zażenował.
Jesteś projektantem, użyj oczu projektanta, aby wybrać odpowiedni krój pisma. Po znalezieniu sprawdź tag ceny.
Mit ten stosuje się nie tylko do typografii, ani do projektowania w ogóle, ale do każdej dziedziny twórczej. Nie zdziwiłbym się, gdyby w tej chwili jakiś księgowy wykładał stażystę z tą właśnie frazą.
W dosłownym tłumaczeniu oznacza to, że jeśli zamierzasz łamać zasady, musisz to robić świadomie i celowo, aby uzyskać dobrą pracę.
Mój problem polega na tym, że zbyt wielu projektantów akceptuje zasady, wskazówki, sugestie i wskazówki jako odlane w kamieniu i podąża za nimi bez zastrzeżeń. Skąd wiemy, że optymalna miara dla kolumny tekstu wynosi około 65 znaków? Ponieważ to było wcześniej. Jak projektanci wiedzieli, że to zadziała wcześniej? Ponieważ ktoś próbował.
Wraz z rozwojem technologii i zamiarów, reguły muszą się z nimi nieuchronnie zmieniać. Czy 65 znaków oznacza optymalną szerokość kolumny dla responsywnego projektu? Czy powinniśmy nawet narzucać szerokość kolumny? Nie możemy tego wiedzieć, ponieważ jeszcze tego nie wypróbowaliśmy. My, jako społeczność, uczymy się, jak idziemy.
Oto, w jaki sposób chciałbym, abyśmy napisali ten ostatni mit: Musisz złamać zasady, aby je poznać.