Wielu twórców stron internetowych nie lubi MODX CMS, ponieważ myślą (lub słyszeli), że jest to głównie dla programistów, którzy są wykwalifikowani w kodowaniu PHP i JavaScript.
Podczas gdy MODX ma potężne komponenty do wykorzystania przez wykwalifikowanych programistów, istnieje wiele zalet dla mniej doświadczonych projektantów. Najważniejszą z nich jest wolność twórcza oferowana przez MODX. Pozwala to w prosty sposób sprawić, aby witryna wyglądała dokładnie tak, jak chcesz, bez żadnych kompromisów.
MODX został opracowany przez programistów internetowych, którzy byli sfrustrowani ograniczeniami twórczymi innych platform CMS. Nie znosili konieczności pracy nad systemami, które miały wbudowane pojęcie o tym, jak należy zbudować stronę internetową i gdzie umieścić rzeczy, aby działały.
Chcieli również lepiej oddzielić treść witryny od kodu, który zawierał te treści - co znacznie ułatwia przeprojektowanie i utrzymanie stron internetowych.
To, co można nazwać "pierwszą zasadą" MODX, to, o ile to możliwe, pozwolić projektantowi serwisu zrobić to, czego on chce i zrobić to z łatwością. Sercem tej twórczej wolności są szablony MODX i znaczniki MODX.
Szablon MODX to nic innego jak strona kodu HTML (i opcjonalnie znaczniki MODX i JavaScript). Możesz wybrać stronę w witrynie innej niż CMS i wkleić kod HTML tej strony do szablonu MODX, dostosować adresy URL dla dowolnych plików CSS, a następnie poprosić MODX, aby używał tego szablonu podczas wyświetlania określonego dokumentu na stronie. Zajmie to mniej niż 5 minut, a kiedy przejrzysz stronę MODX, będzie wyglądać dokładnie tak samo, jak na oryginalnej stronie. Jedynym ograniczeniem jest to, że nie możesz mieć kodu PHP na stronie (więcej o tym później).
Wklejenie kodu całej strony do szablonu zignoruje wiele z zaawansowanych funkcji MODX, ale pomaga zademonstrować, ile masz wolności w tworzeniu stron internetowych MODX.
Główna moc MODX pochodzi z tagów MODX. Zasadniczo tagi MODX reprezentują rzeczy, które wyprowadzasz poza szablon i umieszczasz gdzie indziej dla wygody i dodatkowej elastyczności. To, co pozostaje w szablonie, to zazwyczaj powłoka HTML i znaczniki MODX.
Podstawowa obsługa silnika MODX jest niezwykle prosta. Kiedy przeglądarka żąda strony internetowej, MODX sprawdza, który szablon jest powiązany z tą stroną. Otrzymuje szablon, zastępuje wszystkie znaczniki MODX w szablonie i wysyła je do przeglądarki. to jest to!
Zdolność do posiadania dynamicznej, twórczej strony internetowej w MODX wynika z tego, co znaczniki mogą reprezentować. Istnieje wiele rodzajów tagów, a każdy z nich jest zastępowany czymś innym. Wszystkie znaczniki są opcjonalne i każdy znacznik może przejść w dowolnym miejscu szablonu. Spójrzmy na prosty przykład obejmujący tak zwane tagi "chunk".
Uwaga: Przykłady tutaj dotyczą MODX Revolution. MODX Evolution używa nieco innego stylu tagów, ale pojęcia są takie same.
W MODXu "kawałek" to tylko trochę kodu HTML, którego chcesz użyć na więcej niż jednej stronie. Może to być nagłówek, stopka, pasek boczny, menu lub cokolwiek innego. Powiedzmy, że to stopka, którą chcesz wyświetlać na każdej stronie (lub w pewnym podgrupie stron). Tworzysz porcję w Menedżerze MODX, wpisujesz kod HTML stopki, nadajesz jej nazwę (FooterChunk), a następnie zapisujesz. Teraz w swoim szablonie wystarczy umieścić następujący znacznik w miejscu, w którym ma się pojawiać stopka:
[[$FooterChunk]]Każda strona korzystająca z tego szablonu pokaże fragment stopki w tej lokalizacji. Jeśli zdecydujesz się zmienić tekst lub kod HTML stopki, po prostu edytuj FooterChunk, a nowa wersja pojawi się na wszystkich twoich stronach. Jeśli chcesz umieścić stopkę w innym miejscu strony, wystarczy przenieść znacznik w szablonie.
Innym rodzajem tagu w MODX jest tag "content content" (zwykle nazywany krótko tagiem "content"). W MODX każda strona internetowa odpowiada dokumentowi przechowywanemu w bazie danych MODX. Kiedy tworzysz nową stronę dla strony internetowej MODX, otrzymujesz formularz, który możesz wypełnić informacjami o dokumencie.
Dostępne są pola wprowadzania tekstu dla tytułu, longtitle, opisu, podsumowania, aliasu (do wykorzystania w adresie URL), treści (główna treść strony) i tytułu menu (automatycznie używane w menu). Istnieją pola wyboru, które wskazują, czy dokument jest publikowany i czy powinien być ukryty w menu.
Istnieją również pola daty, które wskazują przyszłe daty publikacji lub niepublikowania oraz datę publikacji dokumentu.
Są też inne pola, ale tutaj ponownie widzimy elastyczność MODX - wszystkie pola z wyjątkiem tytułu i aliasu są opcjonalne! Każda strona musi mieć tytuł i coś do umieszczenia w adresie URL strony, ale od Ciebie zależy, czy użyć innych pól, czy nie. To, co dzieje się w innych dziedzinach, zależy w dużej mierze od Ciebie. Niemal na pewno chcesz umieścić główną treść strony w polu treści, ale nie musisz tego robić. Jeśli chcesz użyć pola Długie Tytuły do przechowywania znaku astrologicznego użytkownika profilowanego na stronie, idź przed siebie.
Aby powrócić do tagów "content", reprezentują one pola formularza. Kiedy MODX widzi znacznik treści, zastępuje go wartością nazwanego pola formularza. W miejscu, w którym chcesz umieścić główną treść strony, na przykład umieść ten tag w szablonie:
[[*content]]Gdzie chcesz umieścić długi tytuł strony (jeśli chcesz w ogóle), umieść ten tag:
[[*longtitle]]W przypadku tytułu głównego możesz użyć tego tagu:
[[*pagetitle]]Jeśli zdecydujesz, że chcesz, aby tytuł lub długi tytuł pojawił się w innym miejscu, po prostu przenieś znaczniki do szablonu. Jeśli nie chcesz wyświetlać długiego tytułu, usuwasz go ze swojego szablonu. Jeśli chcesz, aby to, co jest w Długim tytule pojawiło się w stopce strony, możesz nawet przenieść jego tag do FooterChunk, o którym wspominaliśmy wcześniej. Aby użyć mało prawdopodobnego przykładu, możesz nawet umieścić adres URL ścieżki do pliku CSS, który chcesz użyć dla strony, w polu Długi tytuł i umieścić ten tag w sekcji nagłówka szablonu:
MODX jest bardzo prosty w obsłudze, jeśli chodzi o znaczniki. Kiedy widzi znacznik MODX, zastępuje go tym, co reprezentuje. Nie obchodzi go, co to jest i dlaczego go tam umieszczasz. Zakłada, że wiesz, czego chcesz i działa zgodnie z tym. Nie ma trudu, aby dowiedzieć się, czego MODX chce i dlaczego nie robi to, co chcesz, ponieważ po prostu robi to, co mówisz. Zaufaj mi, to miła odmiana od radzenia sobie z CMS, który myśli, że wie więcej o tym, czego chcesz, niż ty, lub ma uprzednio przyjęte wyobrażenia o tym, jak rzeczy powinny być wyświetlane i gdzie powinny się znajdować.
Wcześniej w artykule wspomniałem o kodzie PHP. W MODX, kod PHP trafia do fragmentu, który jest po prostu jakimś fragmentem kodu PHP, którego chcesz użyć na stronie. Kiedy MODX zobaczy znacznik snippet, zastępuje go tym, co jest zwracane z fragmentu. Umieszczenie kodu PHP w fragmentach sprawia, że witryna jest bezpieczniejsza i łatwiejsza w utrzymaniu, ponieważ kod jest oddzielony od treści. Jeśli jakiś haker zdoła umieścić stronę w twojej witrynie zawierającą złośliwy kod PHP, MODX zignoruje kod, ponieważ nie ma go w urywku.
Jeśli nie jesteś programistą PHP, nadal będziesz używać znaczników fragmentów, ponieważ istnieją moduły dodatkowe MODX (zwykle zwane "dodatkami" w MODX), które wykonają wiele operacji podnoszenia ciężarów na twojej stronie.
Na przykład fragment Wayfindera tworzy menu z dokumentów w Twojej witrynie. Jeśli utworzysz nową stronę, pojawi się ona automatycznie w menu. W najprostszej postaci wystarczy umieścić taki tag, w którym ma się pojawić menu:
[[Wayfinder]]MODX zastąpi ten tag menu wszystkich stron w Twojej witrynie. Domyślnie Wayfinder wyświetla opcje menu jako odsyłacze na liście nieuporządkowanej, ale możesz skonfigurować je tak, aby utworzyć dowolne menu. Widziałem rozwijane menu rozwijane, poziome menu, pionowe menu, menu rybie oko, megamorfy, menu podręczne, a nawet okrągłe menu, wszystkie wyprodukowane przy użyciu programu Wayfinder. Właściwie to jeszcze nie widziałem menu, które nie może być wyprodukowane z użyciem Wayfindera.
Możesz także użyć aplikacji Wayfinder, aby wyświetlać menu tylko z części witryny i możesz mieć więcej niż jedno menu Wayfindera na tej samej stronie. Zapamiętaj pola wyboru "Ukryj w menu" i "Opublikowane", o których wspomnieliśmy wcześniej? Program Wayfinder nie będzie wyświetlać stron nieopublikowanych lub ukrytych, chyba że o tym poinformujesz.
Innym często używanym fragmentem jest getResources. Fragment getResources pokaże wybrane dokumenty na twojej stronie, sformatowane w dowolny sposób (oczywiście przy użyciu tagów MODX), posortowane, wybrane i wyświetlone, jakkolwiek chcesz. Powszechnym użyciem getResources byłoby pokazywanie tytułu i podsumowania pięciu lub dziesięciu ostatnio utworzonych dokumentów na stronie, z których każdy zawiera link do pełnego dokumentu.
Zarówno Wayfinder, jak i getResources używają porcji do ich formatowania (ten rodzaj porcji nazywany jest porcją Tpl w MODX) z kodem HTML i znacznikami MODX dla różnych elementów, które mają być pokazane. Jeśli chcesz zmienić formatowanie lub zawartość ich danych wyjściowych, możesz po prostu edytować fragmenty Tpl (lub utworzyć własne).
W pewnym momencie tworzenie blogu było dość trudne w przypadku MODX-u (pewna wada wielu osób). Teraz jednak artykuły dodatkowe to w pełni funkcjonalny komponent blogu dla MODX, który jest łatwy w obsłudze i konfiguracji. Artykuły zawierają komentarze, tagi, moderację, dyskusje z wątkami i wszystko inne, co możesz chcieć dla swojego bloga, czyniąc z MODX atrakcyjną alternatywę dla WordPress.
Ten artykuł ledwo zarysował powierzchnię MODX. Mam nadzieję, że zaostrzyłem twój apetyt na MODX i pokazałem ci trochę o tym, ile swobody daje ci tworzenie strony internetowej, którą masz w głowie. Przenoszenie strony innej niż MODX do MODX jest zaskakująco łatwe. Krótki opis procesu znajduje się w sekcji ta strona .
Jeśli jesteś projektantem stron internetowych i chcesz CMS, który pozwala ci na kreatywną swobodę, aby twoja strona wyglądała dokładnie tak, jak chcesz, powinieneś zdecydowanie wypróbować MODX.