Jeszcze kilka lat temu większość projektantów stron internetowych nie byłaby w stanie zakląć skeomomorfizmu, a tym bardziej podać dokładną definicję. Teraz skeomomorfizm jest ustawiony jako czarny charakter pantomimy; niegodziwą Wiedźmą ze Wschodu, do płaskiej konstrukcji Doroty.
Płaska konstrukcja zaczęła definiować się jako "nie skeuomorficzna", ale jest to mylące; Skeomomorfizm nie jest biegunowym przeciwieństwem płaskiego projektu, w rzeczywistości płaska konstrukcja jest często skeuomorficzna.
Prosta definicja skeomomorfizmu jest następująca: dekoracyjna cecha, która imituje funkcjonalny aspekt wcześniejszej technologii. Na przykład ozdobne łuki są często używane w architekturze, naśladując łuki funkcjonalne z wcześniejszych wieków; to jest skeomomorfizm.
Ruchy projektowe - w rzeczywistości ruchy w większości dziedzin kultury - mają tendencję do odrzucania wartości poprzednich pokoleń. W konsekwencji kultura rozwija się jako seria rewolucji i kontrrewolucji. Skeomomorfizm często występuje, gdy technologia lub moda zamienia się w pełne koło, a stare wartości stają się znów popularne.
Neo-modernista pracujący na początku XXI wieku może naśladować cechy wymuszone na modernistach przez ograniczenia technologii sto lat temu; często widzimy plakaty zaprojektowane z prostym, płaskim kolorem, nie dlatego, że nie możemy drukować gradientów, ale dlatego, że naśladujemy styl projektantów plakatów, takich jak Toulouse-Lautrec, którego styl został narzucony przez technologię drukowania, którą miał dla niego komercyjny dostęp.
Często przytaczany przykład skeomomorfizmu w projektowaniu strony internetowej to przycisk stylizowany na skosy i cień. Obecny trend polega na tym, aby przycisk był "płaski", usuwając skosy i cień, który rzekomo usuwa skeomomorficzny charakter przycisku; w rzeczywistości nie robi nic w tym rodzaju.
Przycisk zapamiętaj, to mechaniczna dźwignia, która zmienia stan, gdy ktoś wywiera nacisk. Nie tworzymy przycisków na stronach internetowych, tworzymy obraz przycisku, który możemy dotknąć lub kliknąć i który naśladuje funkcję starszej technologii. Każdy przycisk na dowolnej stronie internetowej jest z natury skeomomorficzny, niezależnie od jego stylu.
Innym często wymienianym przykładem skeomomorfizmu jest skórzana tekstura i szwy używane w niektórych aplikacjach na starszych wersjach Apple iOS. Argumentem jest, że teksturę przenosi się z tradycyjnych organizatorów osobistych i dlatego jest skeomomorficzna.
Zastanawiam się, czy w rzeczywistości jest to skeomomorfizm. Z pewnością tekstura skóry imituje wcześniejszą technologię, ale jest to ozdoba imitująca dekorację. Być może można by argumentować, że skóra jest wytrzymała, a faktura funkcjonuje w oryginalnym designie, ale myślę, że byłaby to trudna sprawa. Skórzana tekstura we wczesnych aplikacjach na iOS nie jest skeomomorficzna, jest o wiele gorsza: to leniwy projekt.
Windows Microsoft słynął z płaskiej konstrukcji i słusznie otrzymał uznanie za posiadanie wnętrzności (jeśli nie kotletów), by podążać w nowym kierunku. Apple podążyło śladem systemu iOS7 i, jeśli wierzyć mu będą plotki, będzie kontynuował podobną ścieżkę wraz z następnym dużym systemem operacyjnym.
Początkowy skok okna i kapitulacja iOS są powszechnie postrzegane jako pierwsze i ostatnie gwoździe w trumnie skeomomorfizmu.
Jednak Windows 8, MacOS Mavericks i najprawdopodobniej następna generacja obu platform jest z natury skeomomorficzna; używają koncepcji (i podobieństwa) plików i folderów; coś zapożyczonego z wielowiekowych systemów archiwizacji. Wiele osób decyduje się nie współdziałać z danymi w ten sposób i zamiast tego polegać na linii poleceń lub terminalu; ale bardzo rzadko zdarza się znaleźć kogoś, kto nie robi co najmniej trochę przeciągania i upuszczania.
Możesz usunąć powierzchowne aspekty projektu, które są skeomomorficzne, ale wciąż patrzysz na "stronę" strony internetowej, przez okno przeglądarki, które znajduje się na twoim "pulpicie".
Płaska konstrukcja ma niewielki wpływ na ilość projektów skeomororficznych, których doświadczamy na co dzień.
Prawdopodobnie największym odrzuceniem skeomomorficznej sieci było zatrzymanie się w przekonaniu, że strony internetowe są opartymi na ekranach wersjami projektowania druku i mają responsywny design. Jednakże, dopóki nie opracujemy internetowego Internetu Williama Gibsona, w którym informacja jest postrzegana jako taka - nieskończenie rozszerzalne, edytowalne strumienie połączonych ze sobą danych - wówczas będziemy nadal traktować Internet jako metaforę dokumentów rzeczywistych i Internetu pozostanie skeuomorficzny.
Podobnie jak wielkie litery wywodzą się z rzeźbienia w kamieniu, a szeryfy w starym stylu wywodzą się z cursive scripts, tak samo jak cała kultura oparta jest na tym, co ją poprzedzało. Jak Sir Isaac Newton powiedział: "Jeśli widziałem dalej, to stojąc na ramionach gigantów".
Pewnego dnia w niezbyt odległej przyszłości druk przestanie być niczym innym jak historycznym procesem. Materiały, które teraz wydrukujemy, zostaną zastąpione powierzchniami, których cząsteczki zmienią swój kolor, tworząc tekst, obrazy i filmy - wyobraź sobie arkusz papieru z interaktywnymi możliwościami tabletu. W tej ekscytującej przyszłości nadal znajdziesz echa średniowiecznego mnicha, ukrytego w bibliotece gdzieś w północnych Włoszech, starannie oświetlającego kopię Biblii.
W tym odnajdujemy zbawienie skeomomorfizmów: skeomomorfizm nie jest tendencją do projektowania sieci, jest cechą całej ludzkiej kultury. Bez skewomorfizmu nasza zdolność do korzystania z internetu jest znacznie mniejsza. Bez skewomorfizmu wszelkiemu skokowi w technologii towarzyszyłaby krzywa uczenia się, tak stroma, że byłaby zaporowa. Bez skeomomorfizmu, nie pisałbym tego, byłbym w lesie gdzieś uderzając orzecha kijem.
Nie oznacza to, że wszystkie aspekty sieci są skeomomorficzne lub że nie ma postępu bez skomuomorfizmu.
Weźmy na przykład stan zawijania przycisków. Podczas gdy same przyciski są głęboko skeuomorficzne, zmiana wizualnej natury przycisku, a nie naciśnięcie przycisku, ale kiedy użytkownik rozważa jego naciśnięcie, jest (według mojej wiedzy) bezprecedensowa.
Niektóre nowatorskie rozwiązania są równie wyjątkowe. Weźmy na przykład eksperymenty z śledzenie spojrzeń które przewijają stronę w górę iw dół w oparciu o ruch twoich oczu lub głowy.
Jednym z naprawdę wielkich osiągnięć sieci jest dystrybucja informacji dla osób niedowidzących. Czytelnicy tekstu udostępnili miliardy stron danych osobom niepełnosprawnym wzrokowo. Żadne książki, czasopisma ani wydruki jakiegokolwiek rodzaju nie miały funkcji, która odczytałaby treść. Rozwój czytników tekstu, a ostatnio kontrola mowy, to prawdziwie nowa technologia i jako taka nie nosi żadnej skejomorficznej dekoracji.
Skeomomorfizm istnieje i będzie istnieć, ponieważ kieruje nasze ścieżki na nowe technologie i nowe doświadczenia.
Skeomomorfizm jest pozytywną siłą w projektowaniu, uczy nowych interfejsów w ten sam sposób, w jaki uczą się dzieci: jeśli "a" oznacza "b" w sytuacji "c", to z całym prawdopodobieństwem "a" oznacza "b" w sytuacji "d" . Wyobraź sobie świat, w którym zimny kran w łazience był w kolorze niebieskim, a zimny cykl na pralce miał kolor pomarańczowy - skeomomorfizm przyspiesza komunikację.
Czym więc jest problem ze skeomomorfizmem i dlaczego tak wielu ludzi chce go odrzucić? Odpowiedź jest dwojaka. Po pierwsze, ludzie rzadko odrzucają skeomomorfizm, to, co odrzucają, to leniwy projekt i nadmiar dekoracji; po drugie, jak w przypadku większości technik projektowania, jeśli użytkownicy zauważą, że przesadzasz.
Więc mądrze jest rzucić skosy i rzucić cień, jeśli zwracają na siebie uwagę, ale należy pamiętać, że wszystko, co projektujesz na ekranie, w pewnym stopniu wykorzystuje skeomomorfizm.
Jak to często bywa, nie obwiniaj skeuomorfizmu, winić projektanta, który nad nim używa.
Czy płaska konstrukcja jest antytezą skeomomorfizmu? Czy skeomomorfizm nadal odgrywa rolę w projektowaniu stron internetowych? Daj nam znać swoje opinie w komentarzach.
Wyróżniony obraz / miniatura, obraz przycisku skeuomorficzny przez Shutterstock.