Zrewolucjonizowane klasyczne filmy
Robienie całego filmu i tłumaczenie go na jeden obraz nie jest łatwym zadaniem. Identyfikacja elementów, które najlepiej reprezentują od 90 do 160 minut dialogu, działania, rozwoju postaci i fotografii, a następnie zredukowanie ich do najprostszej postaci bez utraty pierwotnego znaczenia, jest sztuką samą w sobie. To jest właśnie to, co ilustrator Olly Moss robi tak dobrze na swoich plakatach.
Niektóre z tych obrazów działają jako utwory promocyjne: szczególny jest jego sposób traktowania " Będzie krew" , "Wielki dyktator" i " Mój sąsiad" Totoro , podobnie jak mroczny, ponury obraz Batmana z "Mrocznego rycerza" . Jednak ogólnie rzecz biorąc nie są to plakaty filmowe w prawdziwym tego słowa znaczeniu: nie są one reklamami zaprojektowanymi, aby zachęcić ludzi do odwiedzenia kina i obejrzenia filmu, którego nie widzieli. Zamiast tego są filmowymi plakatami fanów, służącymi przypomnieniu widzów ikonicznych obrazów lub pomysłów z filmu, który już uwielbiają.
Zdjęcia do trylogii "Gwiezdne Wojny" (oryginalne) to fantastyczne retrospekcje, które perfekcyjnie przywołują ducha filmów. Ale aby to zrobić, polegają na tym, że widz rozpoznaje zarys C3PO, Boba Fetta i Dartha Vadera i co każda z tych postaci reprezentuje w kategoriach fabuły. Plakat z The Deer Hunter jest jeszcze bardziej problematyczny na tym froncie. Chociaż jest to bardzo silny obraz sam w sobie, i pięknie zaniżone odniesienie do kluczowej sceny, to jest bez znaczenia, chyba że znasz film.
Moss czerpie inspirację z pracy Saul Bass wyprodukowany dla thrillerów takich jak Anatomia morderstwa i Zawrót głowy . Jest to bardzo odważna, bardzo stylizowana estetyka, która ma silne oddziaływanie i Moss wykorzystuje ją do wielkiego efektu w wielu z tych elementów. Ten konkretny styl nie sprawdza się jednak we wszystkim, choć w tym przypadku jest to Rocky poster. Jest to styl, który bardzo mocno kojarzy nam się z tajemnicą i napięciem, więc chociaż ten obraz byłby naprawdę świetny w The 39 Steps , nie ma on odpowiedniego wyczucia dla "zwycięskiego triumfującego" utworu.
Trzeba jednak powiedzieć, że jeden lub dwa słabsze fragmenty w jego portfolio wyróżniają się tylko dlatego, że reszta jest tak dobra, a wartość komercyjna, czy nie, nie można kłócić się z jakością ilustracji.
Czy próbowałeś zilustrować klasyczną scenę? Czy re-imaginacje wzmacniają lub umniejszają klasykę? Daj nam znać, co myślisz w komentarzach.