Percepcja jest wszystkim! Wiele słynnych twórców stało się sławnych, ponieważ ludzie wiedzieli o nich więcej niż o swojej pracy. Czy powinieneś stworzyć swoją własną osobowość, która jest ważniejsza niż życie? Czy prowadzi to do wyższych opłat lub obawiasz się, że otrzymasz wyższe opłaty? Jak radzisz sobie z klientami, którzy podnieśli cię na wyżyny wyżej niż podniosłeś własną wartość?
Miałem szefa, który powiedział mi, że kiedy zaczęła swoją działalność za milion dolarów, zadbała o to, by jej materiały biurowe, karty itp. Były najlepszym materiałem, drukiem i projektem, jaki mogła zdobyć. Powiedziała, że sprzedała swoją firmę perspektywom, zanim jeszcze otworzyła swoje biuro. Bez brzmiącego cocky, musisz sprzedać się potencjalnemu klientowi, aby poczuł, że ma szczęście, że jesteś jego projektantem.
Wszyscy znamy typ klienta, który chce wszystko za nic. Tworzą kulawe obietnice, groźby i obelgi, aby umieścić projektantów na swoim miejscu. Chcą, aby projektant czuł się tak nisko jak brud, mając nadzieję, że projektant będzie działał za darmo lub bardzo mało. Narzekamy na tego typu klientów, ale robimy niewiele, aby poprawić ich zachowanie. Czas wyłudzić, albo się zamknąć!
Pierwszą rzeczą, którą musisz zrozumieć, jest to, że istnieje różnica między zaufaniem do wzniesienia się w oczach klienta, a byciem workiem douche dla innych wokół ciebie. Zbyt często projektanci bili się nawzajem. Większość projektantów, jeśli nie wszyscy, obawia się, że ich rówieśnicy nie będą szanować swojej pracy. Prawda jest taka: liczy się tylko to, co klient i Ty myślisz o swojej pracy.
W szkole artystycznej, gdzie nauczyciele publikują swoją pracę na ścianie w celu krytyki, pozwalając każdemu członkowi klasy cieszyć się dźwiękiem własnych głosów, lekcją nie jest zobaczenie, co zrobiłeś źle ... lub dobrze. Klasyfikacje klasowe mają nauczyć cię, jak usłyszeć krytykę swojej pracy od innych. Wiemy, że nie każdy student w twojej klasie zrobi to na polu twórczym. W niektórych szkołach odsetek absolwentów, którzy znajdują zatrudnienie w ich obszarze studiów, wynosi zaledwie 12%, więc dlaczego 88% krytyki miałoby coś dla ciebie znaczyć?
Krytyka ze szkoły artystycznej to lekceważone lekcje. Nie powinny one być dla Ciebie nauką krytyki, ale aby nauczyć się, jak bronić swoich decyzji dotyczących projektowania i jak przekonać klientów, że zrobiłeś właściwe.
Zawsze byłem zaskoczony ilością pracujących profesjonalistów, którzy pytają innych projektantów, co myślą o ich zdolnościach projektowych. Moja szybka i spontaniczna odpowiedź, gdy poproszono mnie o spojrzenie na czyjeś portfolio, to zapytać ich, co myślą o swojej pracy. Jeśli powiedzą, że nie wiedzą lub nie mają pewności co do swoich decyzji, nigdy nie przejdą do etapu kreatywnego, dopóki nie wyhodują pary i nie znajdą zaufania do swojej zdolności do pokochania własnych decyzji dotyczących projektu.
Na Facebooku, w LinkedIn i na stronach takich jak Dribbble istnieją liczne grupy z samozadowoleniem, w których tacy "projektanci" szukają afirmacji - zwykle od innych projektantów, którzy mają czas na swoje ręce, ponieważ nie są zajęci pracą własną.
Jeśli zapytasz dziesięciu projektantów o to, co myślą o twoim projekcie, dostaniesz dziesięć różnych opinii o tym, co zrobiłeś źle. Jedyne, co zrobiłeś źle, to poprosić innych projektantów o ich subiektywne opinie. Nie chodzi o to, że się mylą, po prostu nie mają racji. Nie było ich z klientem, nie usłyszeli informacji o kreacji i nie byli wtajemniczeni w zmiany, jakich oczekiwał klient. Oni również nie podpisują czeków. Więc podnieś się, ponieważ nigdy nie wiesz, co klient pomyśli, dopóki mu tego nie pokazasz.
Jeśli jesteś zajęty szukaniem akceptacji innych projektantów, jak możesz być wystarczająco pewny siebie, aby uzyskać zgodę klienta?
Uwielbiam opowiadać historię lokalnego projektanta, który specjalizuje się w projektowaniu nieruchomości. Stworzył szablony dla agentów nieruchomości, aby zamówić arkusze sprzedaży dla każdego nowego wykazu nieruchomości i zarobił dużą, sześciocyfrową pensję. Jego rodzina cieszyła się dobrym życiem, odkładał pieniądze i oszczędzał na fundusz college'u swojego dziecka. Czuł się też, jakby nie był "prawdziwym projektantem", ponieważ inni projektanci wyśmiewają się z jego pracy.
Ci projektanci, którzy oceniali jego specjalność byli zawsze bezrobotni, narzekali na brak pracy, ale jakoś czuli, że są lepsi od tego człowieka; a ich opinie doprowadzały go do szaleństwa. Nie powinien troszczyć się o to, że inni mają dziwny standard tego, czym powinien być projektant. Częścią ich standardu było nie móc znaleźć pracy ani zapłacić rachunków.
Jeśli nie masz pewności co do własnych zdolności projektowych, musisz odkryć, dlaczego. Po prostu nie jesteś zadowolony z ostatecznego projektu, gdy pozostawiasz własne decyzje? Czy zmiany klienta wysyłają cię do niezdecydowanej depresji?
Kiedy zamierzasz przedstawić wstępne szkice klientowi, czy masz obsesję na punkcie najgorszego, mając nadzieję, że nie zostanie on wybrany? Następnie pozbądź się go! Jeśli tylko dwa szkice są dla ciebie ekscytujące, możesz przedstawić dwa szkice. Jeśli klient zapyta, dlaczego nie ma więcej, powiedzmy, że są to najsilniejsze koncepcje, które rozwiążą rozwiązanie projektowe. Jeśli chcą zobaczyć więcej, powiedz im, dlaczego przedstawione rozwiązania nie rozwiązują problemu. Potwierdź swój profesjonalizm i nie ustawiaj siebie jako niewolnika.
Kiedy puścisz tę część, która bardziej troszczy się o to, co myślą inni projektanci i koncentrujesz się na tym , co lubisz w swojej pracy, twoje kreatywne soki będą swobodnie płynąć. To zakończy się przyjemnością dla twoich klientów. Zatwierdzony projekt, otrzymany czek, projekt udany! To wszystko, czego potrzebujesz, by być świetnym projektantem.
Wracając do percepcji, to dziwne, jak myślą niektórzy klienci. Na jednej z moich firmowych stanowisk szef działu kreatywnego powiedział wszystkim freelancerom, że muszą się wyróżniać jako duże studio, a nie tylko jako Jane Doe Design. Musieli mieć nazwę studia, która sprawiała wrażenie, jakby firma miała do czynienia z dużymi, wielobranżowymi studiami. Tak, to było śmieszne, ponieważ pomijałoby to Milton Glaser Design i inne znane firmy projektowe, ale to, co wygrało, zostało odebrane.
Teraz musisz myśleć dużą. Dziwne, jak może się wydawać, byk honky sprawia, że świat się kręci. Cóż, może to nie jest takie dziwne, więc dlaczego nie dołączyć do społeczeństwa i nie szumieć siebie? Nie mówię ci, żebyś kłamał i oszukiwał. Mówię ci, abyś zaczął skupiać się na pozytywnych rzeczach o sobie, a nie na negatywnych rzeczach, które cię powstrzymują.
Podobnie jak lekcja od mojego byłego szefa, który przygotował się do pracy zawodowej, zanim jeszcze rozpoczęła pracę, musisz wylać sukces. Dotyczy to tworzenia sieci kontaktów i przedstawiania siebie i marki, sposobu, w jaki rozmawiasz z ludźmi. Pokorny, ale pewny siebie jest kluczem. Prawie, jak mawiał mój stary szef, jakby nie obchodziło cię, czy staną się twoimi klientami, czy nie.
Mój stary szef wyrzucałby ludzi z jej biura, a ja zawsze byłam zdziwiona, że wrócą, błagając, by sobie z nią poradzić. Była bardzo utalentowana i to pokazało. Istnieje również ludzka reakcja na pragnienie tego, czego nie możesz mieć.
Niektórymi z moich największych klientów byli ludzie, którzy zwracali się do mnie z propozycjami dla mnie, by robić gratisy lub pracować tanio. To były moje uprzejme maniery i upieranie się, że nie mogłem pracować tanio, co czyniło mnie jednym z najlepiej opłacanych freelancerów wśród moich rówieśników. Gdy wyższe wynagrodzenie nie było dostępne, wynegocjowałem mniej pracy, takiej jak jedna prezentacja koncepcji i ograniczone zmiany. Przez cały czas, mając chłodną fasadę, rozpadałem się w jednym wielkim ataku paniki wewnątrz. Kiedy to nie pojawia się na zewnątrz, ludzie, którzy są tak mocno zagorzali, decydują, że twoja pokerowa twarz wystarczy, aby przekonać ich, że nie można cię popychać.
To prawda, że są ludzie, którzy oferują jedynie wolne miejsca pracy dla freelancerów, ale są tacy, którzy decydują, że zapłacą godziwą pensję w konfrontacji zawodowej i przekonani, że jesteście warty zapłaty.
Byłem pod wrażeniem studenta sztuki, którego poznałem w szkole artystycznej Phoenix w Arizonie, gdzie byłem gościem. Miała sztylet, ale bez postawy. Jej portfolio było drogie i profesjonalne, dobrze połączone, jak książka i nie jest to mash-mash niechlujnych próbek, które właśnie wrzucono. Jej ubrania były zawsze dobrze dopasowane, jej karty, materiały piśmienne i strona internetowa były czyste i piękne, a ona mówiła z przekonaniem, które sprawiło, że pomyślałem, że jest starszą uczennicą, a nie ktoś z liceum. Była oddzielona od innych uczniów i najwyraźniej jej to nie obchodziło. Miała swój cel sukcesu w zasięgu wzroku. Ona jest bardzo rzadki przykład studentka sztuki, która ma to razem, ale nie stawia się na innych, aby się podnieść.
Pozostaliśmy przyjaciółmi i fascynuje mnie jej szybki wzrost do sukcesu. Nie byłam taka sama w szkole artystycznej. Zajęło mi lata i mnóstwo trudnych i bolesnych lekcji, aby znaleźć właściwą równowagę ego i postawy. Gdybym mógł podsumować lekcje, których nauczyłem się, by wylać sukces, nawet gdy czasy są trudne, tak jak mogą być dla nas wszystkich, są to: